Canberra, een nieuwe hoofdstad als compromis.

De hoofdstad van Australie, een kwisvraag uit de oude doos waarbij velen de mist in gaan. Melbourne en Sydney hebben jarenlang onderhandeld. Je kan het vergelijken met Vlamingen en Walen bij het vormen van een Belgische regering. Uitzichtsloos. Een 600 meter hoog gelegen plateau brengt redding. Canberra is geboren, een volledig nieuwe stad met alle overheidsgebouwen, een groene stad omgeven door water. Het pronkstuk is het parlementsgebouw met een prijskaartje van 1 biljoen dollar en zijn logo met de kangoeroe en de emoe. Vanuit het gebouw heb je uitzicht op de Memorial Avenue, een eerbetoon aan  alle Australische oorlogsslachtoffers. Meer dan honderdduizend namen staan in de muren gegrift. Kinderen brengen een eerbetoon door het aanbrengen van poppies, klaproosjes. De oorsprong komt van onze Flanders Fields, waar in de Westhoek vele Australische soldaten begraven liggen tussen de velden in de zomer bezaaid met poppies.

Op het dak van Australië

We houden halt aan een idylisch meertje in de Snowy Mountains in het dorpje Jindabyne. Van hieruit gaan we het Kosciuszko National Park verkennen, een Poolse naam omwille van de ontdekker. Een tocht van 22 km en 900 meter hoogteverschil brengt ons naar het dak van Australië op 2228 meter hoogte. De tocht gaat over stapstenen in rivieren van smeltwater en door resterende sneeuwtapijten. Het uitzicht over de bergmeertjes is fantastisch, het doet ons denken aan de franse pyreneeën. En we zijn niet alleen. Onderweg ontmoeten we ganse schoolgroepen die hetzelfde trajekt ondernemen. Ze amuseren zich rot in de sneeuw. Toch wel chapeau dat ze dit doen. Zo hebben we de Australiers al weken bezig gezien. Ze leven zeer kort tegen moeder natuur. Een i-phone of nintendo komt hier niet te voorschijn.

de Great Alpine Road

Met de bloesems van de rhododendron in de achteruitkijkspiegel verlaten we de kust en snijden de Great Alpine Road aan, die ons langs verlaten skidorpen dwars door de Australische Alpen brengt,  tot in het Mont Buffalo National Park. We tergen een rotsuitzichtpunt van bijna 1800 meter, proberen een enorme monoliet omver te duwen en abseilers krijgen de ultieme adrealinestoot bij het afdalen van de Gorge, een vertikale rotswand van 200 meter. Wij houden het bij een adrealinestoot aan de barbecue. Zo'n australische gasbarbecue bevalt ons meer en meer, zelfs ovenfrietjes kan je erop bereiden. We weten reeds wat kopen in 2014.

Backpackers en hun doorprikte droom

We rijden verder langs de kust en komen bij Phillip Island, een zeer toeristisch gebied omwille van de commerciële pinguinparade, waar je voor vele dollars de beestjes vanop grote tribunes kan uit het water zien komen bij zonsondergang. In Nieuw-Zeeland zullen we dit "for free" zien. In het Wilsons Promontory spotten we Wombats, een buideldier dat je enkel in Australie kan ontmoeten en op een klein beertje lijkt. Op de campings ontmoeten we heel veel backpackers, die met een working holiday visum voor 2 jaar naar Australie komen voor een combinatie van werken en vooral vakantie. Maar de meerderheid ziet er na een paar weken niet meer zo amused uit. Er zijn meer backpackers dan beschikbare jobs. The fight for a job. En je portefeuille krimpt hier snel.

Koala Wildlife Center

We hebben reeds Koala's in het wild gezien, maar het is voor het menselijk oog een uitdaging om ze te vinden, daar ze meestal heel hoog in de bomen hangen. Daarom besluiten we een bezoek te brengen aan het Koala Wildlife Center waar je via verhoogde boardwalks toch een beter zicht krijgt op deze snoezige diertjes. Het blijft verbazend hoe ze aan de takken hangen te slapen. Door hun energiearm voedsel van enkel eucalyptusbladeren zijn ze verplicht dit 20 uur per dag te doen, en dit gemiddeld 16 jaar lang. Geen enkele andere diersoort ter wereld zou dit strenge dieet overleven. Zouden ze in het europees parlement eucalyptusthee serveren ?

De skyline van Melbourne

Melbourne, de 2e grootste stad van Australie, na Sydney, met zijn 3.5 miljoen inwoners en een mengelmoes van rassen maar vooral heel veel aziaten in het straatbeeld. De skyline van Melbourne is vanop de brug over de Yarra-river een lust voor onze oogjes. We doorkruisen de stad te voet, brengen een bezoek aan de belangrijkste gebouwen en worden gecharmeerd. Als afsluiter is het "Shrine of Remembrance" aan de beurt, opgericht om de gesneuvelden van WO I te herdenken. Het was voor Australie de eerste maal dat ze in een grote oorlog betrokken waren, een soort mythe voor hen, en dat zie je en voel je overal in het land. Alleen al bij een poging om het Turkse Gallipolli in te nemen, verloor de Anzac (australian new zealand army corps) bijna 10.000 soldaten. Als je een Australier ontmoet die België heeft bezocht, dan is het meestal omwille van een gesneuveld familielid en brengen ze een bezoek aan Ypres and The Last Post.

(foto 1&2 : skyline met de Yarra-river, foto 3&4 : Shrine of Remembrance, foto 5 : moderne Fedaration Square, foto 6 : botanische tuinen, foto 7 : oude stationsgebouw, foto 8 : museum, foto 9 : parlement)