Col du Donon over en in de Elzas

Deze morgen een zeer koude col du Donon bovengereden met net geen vriestemperaturen. De eerste 10 km zijn maar wat vals plat. Ik dacht al, wat een doetjescol. Maar dan verandert hij plots van gelaat en grijpt je toch bij de keel. Boven kwam ik een nederlander tegen die het "circuit des 100 cols" door Frankrijk gestart was, maar door de koude ging hij terug naar huis. Dan de daling naar de Elzas ingezet. Waar kan je beter logeren dan op een camping bij een plaatselijke wijnboer in het dorpje Scherwiller. En vanavond het traditionele recept van de Elzas : choucroute royale. Dat zal vlammen morgen, maar hopelijk op de juiste plaats.

Abreschviller in de Vogezen

Deze morgen op de fiets een kleine fata morgana gehad. Ik zag plots een bordje "Suisse" en hoopte dat ik de Vogezen al over was, maar het was de naam van een klein frans dorpje. De Vogezen zijn een natuurlijke buffer tegen westelijke depressies voor het Elzas-wijngebied. Deze taak voeren ze uit met glans. Het water vloeit hier rijkelijk. De piste cyclabe is soms herschapen in een riviertje. Morgen staat de col du Donon op het programma, een klim van 24 km. Een goede oefening voor wat nog komen zal in Suisse.

La douce France met orages

Deze ochtend een schitterende zonsopgang aan de moezel in Grevenmacher. Dan verder gefietst langs de wijnvelden om zo het dorpje Schengen te bereiken, welbekend van de europese verdragen. De moezel verlaten en Frankrijk binnengefietst met een zomerse zon. En daar zijn de hellingen terug. Wat heb ik die gemist ? En dan een paar fikse onweersbuien. Je ziet ze met moeite aankomen, maar tegen dat je regenpak aanhebt, staat het water in je schoenen en schijnt de zon al terug. Ik logeer in het piepkleine dorpje Thonville, tussen Metz en Nancy. Het hotel is vol maar ik mag de tent rechtzetten in de wei van de eigenaar. Geen sanitair maar wel een riviertje met proper water. Back to the Chiro.

Flirten met de grens Luxemburg-Duitsland

Vandaag bijna altijd langs rivieren op de natuurlijke grens tussen Luxemburg en Duitsland gefietst. Eerst door de vallei van de Our, die in de Sure vloeit. Dan langs de Sure met lieflijke    dorpjes zoals Vianden en Echternach. Dan vloeit de Sure in de Moezel in  Wasserbillig. Dit alles langs bijna autovrije fietspaden. Af en toe ben ik de brug eens overgestoken naar Merkel-land. Ik bestelde een Bitburger en wou met authentieke Drahmes betalen. Maar dat viel toch wat tegen.                                                                                                                                                                                

                                                                           

een natte start op de Vennbahn naar Saint-Vith

Vandaag aan de trip naar de Stelvio begonnen in koude en natte omstandigheden langs de Vennbahn. Dit is een oude spoorlijn tussen Aachen en Saint-Vith, die bijna volledig omgevormd tot een fietsweg van meer dan 100 km. Het grote voordeel is tot de hellingen nooit meer bedragen dan 3%. Ik heb een kleine omleiding moeten volgen voor een nog niet afgewerkt stukje, en dan besef je wel vlug dat je aan de rand van de Hoge Venen zit. Wat een luxe die Vennbahn.

Op weg naar de Passo dello Stelvio

De route naar de Stelvio is gemaakt. Zondag begin ik er aan in het oosten van België in Raeren, om zo via het nieuwe Vennbahn-fietspad van 120 km, Luxemburg, een stukje Vogezen met de col de Donon, de Elzas, uiteindelijk Zwitserland binnen te fietsen. Daar ga ik de Rijnroute volgen via Basel naar de Bodensee, vervolgens zuidwaarts via de grens met Oostenrijk en Liechtenstein, Chur bereiken en zo de Passo dello Spluga (of Splügenpas) beklimmen tot 2000 meter hoogte (hopelijk zonder sneeuw) en zo Italie bereiken. Daarna een afdaling naar het Comomeer en met een laatste krachtinspanning, Bormio binnenfietsen aan de voet van de Passo dello Stelvio voor een weekje vakantie. Een tocht van 1200 km. En hopelijk verdubbelt de temperatuur onderweg.

1576800000 en tickets

1.576.800.000 ... 1 biljoen en nog een aantal miljoenen. Het zegt niet onmiddellijk iets, maar het is het aantal seconden in een halve eeuw. En deze kaap heeft Marc overschreden. Een ideale gelegenheid om de vliegtickets aan te schaffen. We hebben gekozen voor de korte pijn. We vertrekken in Brussel met Thai Airways om na 18 uur vliegen en één korte stop in Bangkok, de westkust van Australië te bereiken en voet aan grond te zetten in Perth.

Reactieformulier

Omdat we van verschillende volgers de opmerking kregen dat de berichtenmodule niet goed functioneerde, omdat je op je pc nog een lokaal mailprogamma nodig had, hebben we dit vervangen door een reactieformuliertje van google drive (zie menu bovenaan). Getest en goed bevonden. Feel free ...

 

een dubbele hoera

We zijn goed en wel op onze eindbestemming aangekomen in Quillan, net onder Carcassonne. En de zon is terug. De laatste rit passeert het dorpje Lagrasse met zijn abdij, door de vallei van de Orbieu en zo tot de laatste hindernis, de col du Paradis. En een waar fietsparadijs is het hier. Kleine gorges, rustige wegen, de geur van de bloeiende natuur komt je zo tegemoet. Nog even verder langs de rivier de Aude en we bereiken domaine de l'espinet waar we 2 weken gaan verblijven. Het was een boeiende tocht met heel veel leuke contacten en sympathie onderweg. Maar onderschat het binnenland van Frankrijk niet. Het is nooit vlak. Met het resultaat dat de toch wel intensieve inspanningen een -5 kg op de balans weergeven. No more zwembandjes momenteel. En we beginnen aan de voorbereiding van de fietstrip to Italy (Stelvio).                                                                                                                                                                                                                                                                                    

Pays cathare en Minerve

We zijn in katharenland en brengen een bezoekje aan Minerve, indrukwekkend gelegen in de gorges en met slechts één toegangsbrug. Maar ook een dorpje met een zeer tragisch verleden. Ook hier werden de katharen massaal op de brandstapel gezet door de toenmalige paus en het christendom, en dit enkel omwille van een andere visie op godsdienst. Op aanraden van een local, breng ik ook een bezoekje aan Montouliers, heel klein maar vol charme. Dan bereiken we Homps aan het canal du midi, waar talrijke boten liggen te wachten op huurders. En zo zitten we op een boogscheut van het einddoel.